آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں
مُک گیا ویزا تے جُدائیاں فیر پئے گیاں
آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں ۔ ۔
آب زم زم پیندے رہے آں ، سُکھ نال اوتھے جیندے رہیاں
تیرے گھر دی چوکھٹ دے ، اسی تے سگ سدیندے رہیاں
منگیاں مُرآداں سی جو، میری جھولی دے وچ پئے گیاں
آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں ۔ ۔ ۔
فیر میں ویکھاں روضہؐ تیرا ، سوں رب دی دل کردا میرا
جے کدھرے منظوری ھووے ، لا لاں اوتھے پکا ڈیرا
لکھاں مجبوریاں نے ، جو راہ واں وچ پئے گیاں
آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں ۔ ۔ ۔
آقاؐ تیری شان نوں ویکھاں ، جُھکدے کُل جہان نوں ویکھاں
جیہڑے تیرے کول نے سُتے ، عمر صدیق عثمان نوں ویکھاں
جنہاں تیرے قدماں دے وچ ، تھاواں آقاؐ لئے لئی آں
آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں ۔ ۔ ۔
جدوں میں تکیا شہر مدینہ ، روشن ہو گیا میرا سینہ
سو سالاں تو ودھ لگدا سی ، بھاویں سی او اک مہینہ
صادق گنبد خضریٰ تک کے ، ٹھنڈاں مینوں پئے گیاں
آقاؐ میریاں اکھیاں مدینے وچ رہ گیاں ۔ ۔
