ہے شہر انوکھا طیبہ دا
ایتھے رحمتاں بھریاں چھاواں نیں
اس شہر دے ہر اک کوچے وچ
جنت توں سوہنیاں تھاواں نیں
طیبہ دے لکھاں عاشق نیں
طیبہ دیاں اُچیاں شاناں نیں
اس شہر نوں سینے لاون لئی
افلاک نے اَڈیاں بانہواں نے
جیہڑے رب نوں ویکھنا چاہندے نیں
او طیبہ ڈیرہ لاندے نیں
اس شہر دی عظمت کی دساں
ایتھوں عرش نوں جانیدیاں راہواں نیں
طیبہ دی ہر اک شے یارو
من موہنی سوہنی پاکیزہ
ایہہ وستی پاک نفوساں دی
ایتھے دیاں پاک فضاواں نیں
جیہڑا اک واری ہو آندا اے
او ساری عمر نہ بھلدا اے
ہر اک دا دل اسیر کرن
طیبہ دیاں مست اداواں نیں
